Μια παρέα ανθρώπων που τους ενώνει η αγάπη τους για περίπου το ίδιο στυλ
μουσικής. Όλα ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2012 στο Ηράκλειο της Κρήτης,
όταν και μπήκαν οι πρώτες βάσεις. Από τότε, κύλησε αρκετό νερό στο
αυλάκι και το μόνο σίγουρο είναι πως έχει να κυλήσει πολύ ακόμα. Πάνω
από όλα, οι εμπλεκομενοι στο σταθμό, τον αντιμετωπίζουμε σαν μια ωραία
περιπέτεια και περιμένουμε να δούμε πού θα μας οδηγήσει. Βασική
προϋπόθεση, να περνάμε καλά εμείς και να το μεταδίδουμε σε εσάς, τους
ακροατές...
Plot :A brigade of firemen break down the door of an apartment in Paris to find the corpse of Anne (Emmanuelle Riva) lying on a bed, adorned with cut flowers.
Flashback several months. Anne and her husband Georges (Jean-Louis Trintignant),
both retired piano teachers in their eighties, attend a performance by
one of Anne's former pupils. The next morning while they are eating
breakfast, Anne silently suffers a stroke.
She sits in a catatonic state, not responding to Georges. She comes
around as Georges is about to get help, but doesn't remember anything
that took place. Georges thinks she was playing a prank on him. Anne is
unable to pour herself a drink.
Anne undergoes surgery on a blocked carotid artery, but the surgery
goes wrong, leaving her paralyzed on her right side and confined to a
wheelchair. She makes Georges promise not to send her back to the
hospital or into a nursing home. Georges becomes Anne's dutiful, though
slightly irritated, caretaker. One day, Anne tells Georges that she
doesn't want to go on living.
The pupil whose performance they attended stops by and Anne gets
dressed up and carries on a lively conversation during the visit, giving
Georges hope that her condition was temporary. However, she soon
suffers a second stroke that leaves her demented and incapable of
coherent speech. Georges continues to look after Anne, despite the
strain it puts on him.
Georges begins employing a nurse three days a week. Their daughter, Eva (Isabelle Huppert),
wants her mother to go into care, but Georges says he will not break
the promise he made to his wife. He employs a second nurse, but fires
her after he discovers her mistreating his wife.
One day, Georges sits next to Anne's bedside and tells her a story of
his childhood, which calms her. As he reaches the story's conclusion,
he picks up a pillow and smothers her.
Georges returns home with bundles of flowers in his hands, which he
proceeds to wash and cut. He picks out a dress from Anne's wardrobe and
writes a long letter. He tapes the bedroom door shut and catches a
pigeon which has flown in from the window. In the letter, Georges
explains that he has released the pigeon. Georges imagines that Anne is
washing dishes in the kitchen and, speechless, he gazes at her as she
cleans up and prepares to leave the house. Anne calls for Georges to
bring a coat, and he complies, following her out the door.
The film concludes with a continuation of the opening scene, with Eva
seated in the living room, after she has wandered around the now-empty
hom
Το Φουρνί είναι ένας μεγάλος κατάφυτος λόφος κοντά στις γραφικές Αρχάνες, περίπου 12km νότια του Ηρακλείου. Παίρνει το όνομα του από το ομώνυμο προμινωϊκό νεκροταφείο που βρίσκεται εδώ, δίπλα στο Κνωσσανό φαράγγι. Η πρόσβαση γίνεται μέσα από τις Κάτω Αρχάνες, όπου υπάρχουν πινακίδες.
Στο λόφο του Φουρνιού υπάρχει ένα μικρό
δασάκι, το οποίο είναι τεχνητό. Παρόλο που είναι τεχνητό, είναι
πραγματικά πανέμορφο και αξίζει να κάνετε μια εκδρομή ως εκεί. Στο
δασάκι υπάρχουν πολλά πεύκα και κυπαρίσια, που ξεπροβάλουν ανάμεσα από
μεγάλους βράχους.
Το δασάκι στο Φουρνί είναι ιδανικό για
πεζοπορία, ενώ οι πολλές διαδρομές μέσα αυτό το έχουν κάνει αγαπητό σε
ποδηλάτες mountain bike. Στο Φουρνί υπάρχει ένα όμορφο πέτρινο θεατράκι,
από όπου η θέα στις απέναντι Αρχάνες, αλλά και στη Ντία είναι εκπληκτική.
Λίγο παραπέρα από το θεατράκι
βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος του προμινωϊκού νεκροταφείου
(2400πΧ-2200πΧ), το οποίο μάλιστα είναι το μεγαλύτερο προϊστορικό
νεκροταφείο του Αιγαίου. Στο Φουρνί εξακολουθούν να πραγματοποιούνται
ανασκαφές, οι οποίες έχουν φέρει πολλαπλά σημαντικότατα ευρήματα από
τάφους. Τα αντικείμενα που βρέθηκαν μαρτυρούν ότι οι Αρχάνες είχαν
σχέσεις με το Αιγαίο, την Αίγυπτο και την Ανατολή. Το σημαντικότερο,
ίσως, εύρημα είναι η ασύλητη σαρκοφάγος της «βασίλισσας», όπου βρέθηκαν
αμύθητης αξίας κοσμήματά (πάνω από 140) και άλλα αντικείμενα που θα
έπαιρνε μαζί της στον άλλο κόσμο, αλλά και υπολείματα από τη θυσία ενός
βοδιού και ενός αλόγου. Πολλά από τα ευρήματα εκτίθενται στο μουσείο των
Αρχανών, αλλά του Ηρακλείου
Στα μέσα του
προηγούμενου αιώνα, το Φουρνί ήταν μια ξερή βουνοκορφή με βράχια, που
ανήκε στην κοινότητα των Κάτω Αρχανών. Πριν ιδρυθεί το Πανεπιστήμιο
Κρήτης, η κοινότητα είχε προτείνει να δωρίσει την έκταση αυτή για να
κτιστεί εκεί το Πανεπιστήμιο. Σήμερα, το μόνο που μπορεί να πει κάποιος,
είναι ευτυχώς που δεν έγινε αυτό, καθώς το Φουρνί είναι πανέμορφο.
Συμμετοχή στην κοπή πίτας του Ομιλου Υπεραποστάσεων Κρήτης στη Κριτσά Λασιθίου, την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013 με παράλληλη διοργάνωση αγώνων τρεξίματος 7 χλμ., Ποδηλασίας κατηγορίας Mountain Bike και Πεζοπορίας . .
Η Κριτσά είναι χωριό που βρίσκεται στο νομό Λασιθίου
και είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του βουνού Κάστελλος σε
υψόμετρο περίπου 365 μέτρων. Στο χωριό κατοικούν περίπου 2200
απογεγραμμένοι κάτοικοι.
Είναι ένα από τα αρχαιότερα χωριά της Κρήτης
και διατηρεί σε σημαντικό βαθμό ακόμη αναλλοίωτη την παλιά αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της. Οι κάτοικοι της είναι απόγονοι της Λατούς Ετέρας, της οποίας τα ερείπια βρίσκονται 3 χλμ.
βοριοανατολικά του χωριού. Από τις λίγες ανασκαφές που έχουν γίνει ως
τώρα στην Κριτσά, ήρθαν στο φως ο χώρος της αγοράς με το Πρυτανείο, την
εξέδρα και το Ιερό της Πόλης.
Αδιάκοπη είναι η παρουσία ανθρώπων στο
χώρο της Κριτσάς τουλάχιστον από τα υστερομινωικά χρόνια και μετά.
Θεωρείται βέβαιη η ακμή της στα Βυζαντινά χρόνια. Αν και ερημώθηκε από
τους Άραβες (823), κατοικήθηκε ξανά το 961 και γνώρισε νέα άνθηση στα χρόνια της Φραγκοκρατίας (13ος και 14ος αιώνας). Ήταν το μεγαλύτερο χωριό της Κρήτης καθ' όλο το Μεσαίωνα. Το 1867
έγινε έδρα Δήμου που συμπεριλάμβανε τον Κρούστα, την Πρίνα, το Καλό
Χωριό, το Μαρδάτι, τον Άγιο Νικόλαο, τα Μέσα Λακώνια και τις Τάπες.
