ΚΟΥΝΑΒΙΑΝΟ ΦΑΡΑΓΓΙ
18.03.2012
(ΜΕΡΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ : ΑΣΤΡΑΚΙΑΝΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ή ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΟΥ ΚΑΡΤΕΡΟΥ)
ΓΕΝΙΚΑ
Το Αστρακιανό φαράγγι (ή φαράγγι του Καρτερού) αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου γεωλογικού
συμπλέγματος που αποτελείται από τα φαράγγια «Κουνάβων-Αστρακών-Καρτερού»,
μήκους 21,500 χλμ. περίπου. Ο γεωλογικός αυτός σχηματισμός βρίσκεται ανατολικά της πόλης του Ηρακλείου και
διατρέχει τους Δήμους Ν.Καζαντζάκη, Επισκοπής και Νέας Αλικαρνασσού. Εντάσσεται
στην ευρύτερη περιοχή του Οικολογικου
Πάρκου του Γιούχτα, στις Αρχάνες.
Το οικολογικό πάρκο του Γιούχτα κατέχει συνολική έκταση 4.000 στρεμμάτων. Το πάρκο
περιλαμβάνει το όρος Γιούχτα και τρία
φαράγγια: το κνωσανό, το κουναβιανό και το αστρακανό ή φαράγγι του Καρτερού που είναι και το μεγαλύτερο σε μήκος. Η περιοχή έχει ενταχθεί στο δίκτυο των περιοχών Natura 2000. Συνολικά τα φαράγγια συνδέονται σε
διάφορα σημεία με τους οικισμούς που βρίσκονται κατά μήκος της πορείας του.
Υπάρχουν πέντε κυρίες είσοδοι : μια από τον Καρτερό, μία από τα Αϊτάνια (γέφυρα
Αϊτανίων), μία από τις Αγ. Παρασκιές (περιοχή Κολομώδη), μία από τους Κάτω
Αστρακούς και μία στο Κάμπο των Πεζών (είσοδος Κουναβιανού φαραγγιού).
ΚΟΥΝΑΒΙΑΝΟ ΦΑΡΑΓΓΙ (ή ΦΑΡΑΓΓΙ ΠΕΖΩΝ)
Ωρες : 3 / Βαθμός Δυσκολίας : 1
ΕΙΣΟΔΟΣ : από τα Πεζά (κάμπο Πεζών)
Η περιοχή αυτή βρίσκεται κάτω από τις Αγίες Παρασκιές στον κάμπο των Πεζών.
Απο εδώ κλιμακωτό μονοπάτι με ξυλοκάγκελο κατηφορίζει ανάμεσα σε
φασκομηλιές που ευωδιάζουν. Ας του δώσουμε το όνομα ''Το μονοπάτι της
Φασκομηλιάς''.
Σε πέντε λεπτά κατεβαίνουμε στο βάθος του Κουναβιανού ποταμού. Βλέπουμε ένα πετρόκτιστο Νερόμυλο εγκαταλελειμμένο.
Η ρήχτρα και τα κτίσματα του στέκουν ακόμα σε καλή κατάσταση,
διακοσμημένα με ρουκούνια, η πόρτα, τα παράθυρα, τζάκι κ.α. Η βλάστηση
οργιάζει εδώ, τα πλατάνια κυριαρχούν αγκαλιασμένα από τους κισσούς που
κολλάνε πάνω τους και σκαρφαλώνουν στις κορυφές τους.
Πανύψηλες ιτιές, με κορμούς λαξευμένους από τη φύση, με ωραίες
παραστάσεις, διακοσμούν το μονοπάτι. Μικρά περιβόλια πνιγμένα από τους
βάτους, κάποτε καλλιεργούνταν για τις ανάγκες των μυλωνάδων. Βλέπουμε
δεσπολιές, μπουρνελιές, βερικοκιές, ροϊδιές, λεμονιές πορτοκαλιές,
συκιές, μικρές καλλιέργειες κρασάμπελων κ.α.
Σήμερα είναι σκεπασμένα στη ζούγκλα της πυκνής βλάστησης. Το νερό ρέει
ορμητικά κάτω από τα ξυλότυπα γεφυράκια που η Διεύθυνση Δασών έχει
φτιάξει κι εδώ. Βαδίζουμε στην ανατολική όχθη πάνω σε στρώμα
πλατανόφυλλων που κριτσανίζουν κάτω από τα πόδια μας.
Μετά από είκοσι
λεπτά φτάνουμε σε άλλο μύλο, δίπλα του σε μικρή απόσταση βλέπουμε ένα
καμίνι.
Κι εδώ γύρω βλέπουμε εγκαταλελειμμένα περιβόλια, περιφραγμένα από τους
αγκαθωτούς βάτους που σαν συρματόπλεγμα τα έχουν αιχμαλωτίσει μέσα στην
άβατη βλάστηση τους. Στα πρανή βλέπουμε μεγάλη ποικιλία δέντρων που δε
συναντάμε τόση πολύ σε άλλα φαράγγια.
Βλέπουμε ενδημικά κυπαρίσσια, φτελιές κουτσουκιές, αγριαχλαδιές,
σκίνους, αγριελιές, πουρνάρια κ.α. Ανάμεσα τους οργιάζουν οι θάμνοι και
τα αρωματικά φυτά δημιουργώντας μια απροσπέλαστη ζούγκλα που μέσα της
βρίσκουν καταφύγιο τα άγρια ζωάκια της περιοχής.
Οι πικροδάφνες, οι ασφεντιλιές, τα σπαρτα, με τα έντονα χρώματα τους
δίνουν μια νότα αντίθεσης στο πράσινο που κυριαρχεί. Τα πλατανόφυλλα
κόντρα στον ήλιο φτερουγίζουν με χρυσοκίτρινες ανταύγιες.
Ένα γεφύρι πάνω από ένα απότομο καταρράχτη μας περνά δυτικά όπου
ανηφορικό στενό μονοπάτι, ίσα που χωρίζει ένα άτομο, μας οδηγεί σε
ξυλότυπο καγκελόφραχτο μονοπάτι.
Βαδίζουμε τώρα
κάτω από τη σκιά ασβεστολιθικών πετρωμάτων που
θεμελιώνουν ανάγλυφα το φαράγγι. Ακούμε το νερό να βρυχάται στα
τοιχώματα του καταρράχτη. Μια μεγάλη κολύμπα σε προκαλεί να απολαύσεις
ένα ντους και να παίξεις με τα νερά που πέφτουν ορμητικά στο βάθος του
και το λούζουν.
ΕΞΟΔΟΣ : από το χωριό Κουνάβοι
